بومادران Achillea millefolium

بومادران متجاوز از 100 گونه متفاوت دارد. گیاهی است پایا به ارتفاع 20 تا 90 سانتیمتر که بیشتر به صورت خودرو در دشت ها، کنار جاده ها و نواحی کوهستانی می روید. وضع مجتمع گلها به صورت گل آذین دیهیم در قسمتهای انتهایی ساقه و به رنگ های سفید، زرد و ارغوانی از مشخصات مهم این گیاه می باشد. برگ‌ها نیز حالت شویدی دارد. از کلیه قسمتهای این گیاه بوی قوی استشمام می شود.

مواد مؤثره : گلیکوزید آلکالوئیدی (آکی لئین یا آچیلین یا آشیلین)، اسانس (توژون، کامازولن و پروکامازولن) اسید سالی سیلیک، اسید ایزووالریانیک، تانن، فلاونوئید (آپی ژنین)

خواص درمانی : آرام بخش، قابض (بند آورنده خونریزی و التیام دهنده زخم ها)، ضد التهاب  تب بر و مسکن، تحریک رشد مو، درمان ورم معده و روده، ضد اسپاسم، درمان زکام و آبریزش بینی، صفرآور

روش استفاده : سرشاخه گلدار به شکل دم کرده .

1 – روغن بومادران + روغن هوفاریقون : موضعی، تسکین دهنده دردهای مفصلی و ملتهب

2 – بومادران + آویشن + سنبل الطیب : آرام بخش، درمان عرق کف دست، درمان اسهال

عوارض جانبی :

1 – مصرف بومادران باعث حساسیت پوست به نور می شود.

2 – استفاده طولانی مدت باعث ایجاد یبوست می شود.

3 – بعلت وجود توژون باعث ایجاد ابتلا به سردرد، تشنج و شروع حملات تشنجی و سردردهای میگرنی می‌شود.